Het oude schip van Munnike!
12.08.2023
De wind trekt aan s'middags op de Richel. Wij willen verder naar Terschelling. Om circa 16:00u drijven wij weer en maken wij ons klaar voor een Wad-stevig zeilreisje. Voor mijn nieuwe bemanning is het het eerste anker-op-maneuver. Daarna gaan de zeilen omhoog. De wind blijft Zuidwest met 5-6 Bft.
Nog net op de zandbank vroegen zij mij, of ik het niet spannend vindt met mensen die ik nauwelijks ken in de komende weken zo dicht op elkaar te leven en mijn woning te delen. Ik moet er even over nadenken. Maar nee... - ik vindt het dan spannender met windkracht 6 de zeilen omhoog te trekken en de Vliestroom over te steken.
Toen ik zelf nog als deksman aan bord was, kon ik altijd vragen stellen aan de schippers. Maar nu dat ik zelf de schipper ben, moet ik de beslissingen nemen. Wij hebben weer wind mee. Je zult kunnen denken "Doe mij dan maar de Friese Zak!" Maar dat is niet altijd het juiste antwoord. Er staan twee deiningen. De ene, kleinere, vanuit zuidwest en de ander, grotere, met opkomend water vanuit de Noordzee. Voor de Antilope zijn de golven zonder reling ook nog vrij groot.
De windkracht 6 trekt behoorlijk aan onze spieren. De helmstok moeten wij met z'n tweeën vasthouden. De ene koers houden brengt ons het snelst over de stroom. De andere koers houden doet dat de Antilope behoorlijk rolt.
De Friese zak is wel een toerentuig, maar brengt bij deze weersomstandigheden niet veel stabiliteit in het schip. Ik ken het vaarwater te weinig om hier een goede koers uit te zetten. Tot op het laatste moment twijfelde ik, of het niet beter was geweest door het Schuitengat te gaan. De koers die ik als eerste uit wou zetten, will ons ondanks de hard wind er niet brengen. Dat had daarmee te maken dat de zeilen te laat boven waren om de route richting het noorden te nemen. En mijn bemanning heeft te weinig ervaring om veel te experimenteren met de zeilen. Ik moet bij het stuur blijven en wij hebben niet veel mogelijkheden bij deze wind te ruilen. Bovendien hebben wij stroom tegen.
Alleen op de motor varen, zal ons nog meer laten rollen en stampen. Daar zal ik zelf onrustig van worden. Dan maar liever de zeilen erbij, ten minste tot wij er over de Vliestroom heen zijn. De stroming drukt ons naar de Westmeep. Ook goed! De kortste route is die, die je kent...
Ik ben blij dat wij hier op het Wad altijd kunnen voorzien, hoe lang een situatie zal duren. Als wij over het diepste, sterkst stromende gedeelte heen zijn, dan gaat het wel.
Een nieuwe geulen, een andere richting, je hebt zo de stroom mee en de golven zijn weer kleiner. Ik meld ons bij de Brandaris. Wij komen er aan.
Naast de Grote Plaat komen wij nog een veerboot tegen. Wij passen onze koers aan voor een veilige situatie om elkaar te passeren. Het laatste stuk zouden wij moeten kruisen. Maar dat mag niet in het vaarwater van de veerboot en daar zijn wij als bemanning ook niet op voorbereid. De beslissing de zeilen voor het laatste stuk eraf te halen is dus snel genomen.
Dat vond ik wel spannend. Maar mijn bemanning vertrouwt mij en geniet van de zomeravond op het water.
Wij varen de haven van Terschelling binnen en door naar achter om het schip te draaien. Het opkommend water wil ons nog even tegen de wal aandrukken, maar enkele meter ervoor is de stroming verdwenen en de onwenselijke beweging uit het schip gehaald. Er komen mensen aan die een touw willen aanpakken... maar helaas, wij mogen elders afmeren. Dit was alleen om te keren...
Ineens staat een grote slanke meneer op de kade, zwaait en roept: "Hè! Dat is het oude schip van Munnike!" Ik haal het gas eraf, want ik kan hem niet verstaan. Hij roept nog eens.
"Ja. Klopt!" roep ik. Hij heeft gelijk. Ik kan niet zien wie het is. Hoewel er zo 'n 30 platbodems in de haven liggen, die hier wekelijks komen wordt de Antilope als zeldzame gast enthousiast ontvangen. De meneer, die ik niet ken lijkt opgelicht en blij daarover dat hij het schip herkende - net alsof hij een oude vriend zag...
Ik hoor Nel vanuit het voordek roepen: "En het is een heel goed schip!" De meneer is zo blij en bevestigd Nel's inschatting. Ik moet er wel even om lachen. Nu zijn wij echt ingeslingerd en gearriveerd op de Waddenzee!
