Kanaalkilometer 175-174: Handbijl!

19.05.2023

Vanochtend is het verbluffend rustig bij Sluis Anderten. Wij bellen en mogen over een uur binnen varen. Na het ontbijt maken wij ons klaar voor de hoogesnelheidslift. De sluiskamer is 214 m lang en 12 m breed. Het hoogteverschil van 14,7 m overwinnen wij binnen 20 minuten. Jullie raden het al: Het gaat omlaag! 

Voor deze gevallen hebben wij deze winter expres een handbijltje aangekocht. Want als het mis gaat, dan heb je alleen nog maar een optie, voordat het schip schuin in de sluisbak hangt: de trossen doorhakken.

Wij spreken het maneuver goed door. Petra en Gabi staan op het voordek met de overgrote haaknaald. Ik achter. Wij meren af over stuurbord. Achter ons vaart nog een binnenvaart schip in, maar wij liggen helemaal voorin. Wij worden in drie etappes gesluisd. Het gaat flink naar beneden.

In de veronderstelling, dat ik het bijl niet nodig zal hebben, hebben Petra en Gabi het meegenomen naar het voordek.

Ik ben aardig druk met het wisselen van touwen. Een keer zit mijn achterspring vast onder de pennen van de bolder en krijg ik het niet eenvoudig eraf. Dat is een eng moment. Het bijl ligt voren.

Het schip beweegt nog een laatste keer naar de wal en het touw komt los, maar het hangt al meer dan 1,50 m boven mijn achterdek. Ik zet het al voorbereide touw vast aan het schip en probeer de andere lijn eraf te krijgen. Zonder succes. Wij sluizen verder naar beneden. Ik moet nu door met de lijnen.

Een nieuwe lus van een ander tros, voorbereiden, het nu werkende tros eraf en het nieuwe erop. De lus die ik er niet van af kreeg hangt nog steeds in de sluiswand. Even schakelen: er is ergens een tweede pikhaak in de dekstoel. Erg handig als je er twee van hebt, op zo een reis. 3,5 m is de haak lang. Ik kom er net bij. Gelukkig! Tros mag weer mee!

Alles is goed verlopen. Maar ik merk dat ik bij deze sluissnelheid en hoogte liever omhoog sluis.

Ik twijfel of ik staat was geweest het tros met dezelfde kracht en vastberadenheid door te hacken als brandweervrouw Gabi. De volgende keer misschien oefenen met een oude tros...