“Wij zijn nog lang niet in Berlijn!!!”

25.08.2022

Nog drie keer slapen... De laatste dagen voor ons vertrek zijn net een countdown. Een paar installaties worden nog even geregeld door de elektricien. Het blijkt dat last minute het bedienpaneel van de Antilope niet voldoende ruimte biedt voor alle gewenste en technisch noodzakelijke toepassingen.

Ik kan een beetje meekijken, maar nog iets op mijn lijstje hoeft echt niet. Ik laat het maar los, want elektriciteit is toch een aparte expertise. Mijn ervaringen met deze Helder(s)e scheepselektriciens zijn immers goed. Dus komt het goed!

Liever hou ik mij bezig met de constructie van de apparatuur, die aan het bedienpaneel moet worden aangesloten. Voor de zogenoemde Rhijn-kruisende binnenwateren in Nederland en op de Duitse rivieren is het toch handig een blauw bord aan bord te hebben. Dat is een bord waarmee binnenvaartschepen op de rivieren communiceren. Zet een schip een blauw boord in combinatie met een wit rondom schijnend flikkerlicht, betekent dit dat het graag aan onze stuurboordzijde wil passeren. Feitelijk is het een verzoek en omdat wij op de Antilope toch in alle gevallen proberen het goede zeemanschap na te leven, zetten wij ons bord en beantwoorden de vraag van de tegenvaart daarmee met ja. Maar zo een bord moet kunnen draaien van horizontaal naar verticaal. Gelukkig gaan wij voorlopig het Wad op en hoeft het nog niet helemaal af. De eindconstructie wordt vervolgd en knutselen kan onderweg prima. 

Dan is er de toeter. Niet dat die zo vreeslijk ingewikkeld is, maar met zeilen op het Wad hebben wij die zo vaak niet nodig. Ik gebruik de toeter het liefst als er weer een toerist met een SUP midden op het Amsterdamse Westerkanaal voor mij peddelt en ons niet hoort aankomen, omdat die aan het bellen is. Toeteren helpt meestal wel!

Omdat wij dus de toeter niet zo vaak nodig hebben maar een scheepshoorn wel moet, is onze toeter demontabel. Voor vertrek moet het natuurlijk af.

Vervolgens is er nog de slaapkamer. Een extra bed is handig voor onderweg. Zo lang in detail bedacht, geprobeerd, getimmerd, berekend, geprobeerd en nadat wij even nog twee dagen schuren en primeren, kan het erin. Gelukkig.

De bemanning ophalen van het station, boodschappen voor een paar dagen, lampenolie voor het ankerlicht vergeten. Ondertussen nog even een afspraak met Evert Marsmans en George Stoekenbroek voor een interview in het Noordhollandsch Dagblad. Wat een prettig gesprek tussen al onze rommel en de chaos.

Ik ben dankbaar voor al de uitnodigingen voor diner deze week. S’ochtends zwemmen bij de Lange Jaap.

Nog drie keer slapen. Het wordt mooi en het is, zoals altijd... bijna klaar!