Sczcezin - Schwedt
26.04.2023Om circa 12:00u hebben wij Sczcecin achter ons gelaten en varen wij weer door het wild. Het grootste Duits-Polse natuurgebied ligt voor ons: het Nationaalpark Nederoderdaal. Het daal dus, waar de nedere of lage Oder, ofwel het laatste derde van de rivier doorheen stroomt.
Tussen Oost- en West-Oder is het moerassig. Een veeltal oude waterwegen hebben gedurende de geschiedenis van het ene vaarwater naar het ander geleid. Hiervan zijn officieel slechts twee dwarsverbindingen vandaag nog voor ons bruikbaar. Een loopt ten zuiden van Sczcecin en een ander loopt dwars door de moerassen bij Schwedt en verbindt op een zijarm van de Oder oost met west door een historische sluisconstructie.
Het gebied tussen de Oost-Oder en de West-Oder is alleen niet-gemotoriseerd te bezoeken, met een kano of kajak. Dit gebied geldt als een van de grootste beschermgebieden voor vogels. Je kunt hier overdag adelaars observeren hoe zij aan de oever van de rivier drinken en andere roofvogels zien, hoe ze jagen.
De zon schijnt bijna de hele dag. Alsnog voelt het niet warm omdat de wind van de vaart ons constant koel houdt. De bomen willen nog niet echt groen worden, maar eerste bonte bloemen in de dorpjes die wij passeren wekken in ons een lenteachtig gevoel. Het zal fijn zijn als wij Schwedt vandaag bereiken. Een plek voor de nacht hebben wij nog niet gekozen.
Het zal ergens vanmiddag worden voordat wij kijken waar wij kunnen afmeren. Wij hebben tijd en minstens een persoon heeft altijd de handen vrij voor de afwas of een lekkere lunch. Ook al moet ik maar naar beneden roepen, hoe de mannen dit of dat moeten koken.
Ergens in de middag voel ik mij plotseling moe en ben het geluid van de motor zat. In de kaart lezen wij dat een van de dorpjes die wij passeren in WOII als frontlijn was ingenomen. Een heleboel bruggen zijn in deze tijd vernield, om de Duitse grens op deze manier te beschermen. Het dorp is ondertussen weer opgebouwd, maar lijkt uitgestorven.
Wij beslissen hier een half uurtje af te meren en een rondje te wandelen. Plotseling is het helemaal zo koud niet meer en een koffie en gebakje in de zon begeleid enkel van de rust van de natuur en een nieuwsgierig bezoeker doet even goed. Als wij het warm hebben vertrekken wij verder en volgend het vaarwater. De dag blijft zonder bijzondere gebeurtenissen.
Na een kleine zoektocht naar meerplekken voor schepen van ons formaat zijn wij welkom bij de watersportvereniging in Schwedt, waar de haven nog helemaal leeg is. Deze plek in het groen is ons geluk. Weet de dame aan de receptie ons toch te vertellen dat de sluis van de West-Oder naar de Havel-Oder-Waterweg nog dicht is tot 12 mei 2023.
Ik wil straks pas daarover nadenken wat dit betekend voor de voortzetting van onze reis. Vanavond regelt Norman even Pizza op een voor hem veel te kleine vouwfiets. En ik ga nagenieten van de vriendelijkheid en gastvrijheid die wij in deze kleine stad ervaren, die eigenlijk beladen is van vooroordelen en negatief-berichten uit het nieuws.