Op de Penestroom

24.04.2023

De Penestroom is het vaarwater tussen het Oostzee-eiland Oesedom (Dts: Usedom) en het vaste land. De stroom wordt gevoed door de Pene en telt als binnenvaarwater. De Pene is hier boven in het noordoosten van Duitsland de grootste rivier en is, net als al de zwerfblokken naast de geulen een overblijfsel uit het laatste ijstijdperk in het oerstroomdal. Het delta van de Pene staat bekend als de Amazone van noord-Duitsland en is een enorm groot natuurgebied. De weilanden ringsom waren van oorsprong moerassen. 

Als je op de Penestroom wilt varen dan moet je in het noorden bij Wolgast door de brug. Dat is de noordelijkste overgang naar Oesedom. De brug hebben wij gister gepasseerd. In het Zuiden is er een tweede brug naar Oesedom bij Zecherin. Ook deze brug draait op vaste tijden en er wordt geadviseerd 10 minuten voor brugopening voor de brug in het vaarwater te wachten en twee keer lang te toeteren.

Circa driekwart motoruren ten zuiden van Wolgast gaat 's ochtends om 10:00u ons anker op. Wij brengen de kustwacht op de hoogte van ons vertrek die zich afvraagt wat onze diepgang is want van de schepen die zij kennen ankert daar nooit iemand. Of wij dan ook de waterstand van de Penestroom hebben gecheckt want de geulen is aan het verzanden, maar ach... met 80 cm dat moet lukken als wij lekker de buitenbochten aanhouden. 

Zoals gister nemen wij de beslissing de brug in de late middag te halen zo dat wij op het eerste stuk van de Penestroom ruimwind kunnen zeilen. Het laatste stuk zal een kruisrak worden. Met de bemanning en ons totaal schat aan ervaringen op de Antilope durf ik het niet aan op het smalle vaarwater te kruisen. Er staat slechts een windkracht van 4 Bft uit west-zuidwest en op de korte rakken in de smalle geulen zullen wij niet genoeg snelheid halen om met z'n drieën de kruisbeweging met plezier erin te houden.

Op het ruimwindrak loopt de Antilope bij 4 Bft met een snelheid van 5,8 knopen constant als een trein. Sturen en koers houden zijn makkelijk. Wij hebben er veel plezier aan op deze manier op reis te zijn. Enkel, ik vindt het zonde dat ik het vaarwater niet beter ken. Ik zal toch meer lef hebben en andere beslissingen kunnen nemen, was ik beter bekend met de een en ander boei. Dat deel moet dus nog worden uitgewerkt. Met de oriëntatie van het vaarwater gaat de antilope in de wind liggen en wij strijken de zeilen.

Ruim op tijd belanden wij voor de brug en hebben het grote geluk van een twee uur lange pauze te mogen genieten ten oosten van een prachtig moerassig natuurgebied naast het Penedelta. De moerassen lijken een scheiding te zijn voor de regenwolken die wij in een prachtig toneelspeel voorbij zien trekken. Vandaag blijven wij droog.

Ik denk nog bij mij, of de kustwacht nu niet denkt dat wij vast zijn gelopen... Maar er komt geen vraag over de marifoon. Wij genieten van de luxe van twee werkende zwaarden en van de rust.

Om 16:45 mogen wij de brug bij Zecherin passeren en mortoren een stuk door. De moerassen worden grote en wilder te verder wij richting het oosten komen. Ons laatste stop voor Polen zal het kleine middeleeuwse stadje Oesedom zijn, waar ik op de weg naar Greifswald in verband met te veel mist al vier dagen heb stil gelegen. 

Wij passeren een oude spoor-hefbrug van staal die hier ooit stond en in WOII kapot is gebombardeerd. De hef staat nog als monumentaal deel van het oude geheel. Slechts een klein stuk van de geulen is opgeruimd om de scheepvaart hier mogelijk te maken.