Moooooiiin!
10.09.2022Onze bezoeken aan Leer en later aan Papenburg kenmerken zich door een opvallend iets. Het lokt een glimlach op mijn gezicht en verlicht mijn droevig hart. Zodra ik ergens afmeer of binnenloop, of het nou de havens zijn, waar wij overnachten, de sluizen, de marifoonkanalen, de bakker, de Ostfriese theewinkel, de toeristeninformatie, de wasserette, de ijswinkel of de supermarkt... overal krijg ik als antwoord op mijn Nederlands "Hoi!" en vriendelijk klinkend "Moooooiiin" te horen. Meestal wordt de intonatie op het "o" en het "i" zo lang uitgerekt dat het klingt als een klein liedje.
Wat wordt ik daar vrolijk van!
De bezoeken van de historische stadsdelen zijn kort, maar wel charmant. Terwijl in het levendige Leer een stuk middeleeuws geschiedenis te proeven valt en de nabijheid van de kust nog present is, lijkt Papenburg als oude en langste veenkolonie een beetje te perfect gerestaureerd en kunstmatig opgeknapt. Toch brengen wij een bezoek uit aan de historische stadskern.
Ondertussen heb ik de bemanning voor route 2 aan boord. Wij geven elkaar ruimte en slingeren op elkaar in. Na twee uur gevaren te hebben, liggen wij direct tegenover van de bekende Meyer Werft die hier in Papenburg een lang geschiedenis heeft. Tegenover wordt een nieuw cruiseschip afgemaakt. Ik tel zo'n 12 verdiepingen of meer..
De havenmeester van de Jachtclub in Papenburg was zo vriendelijk ons met de auto mee te nemen. Hij komt uit Ostfriesland en ook zijn "Mooooiiin" laat onmiskenbaar zien dat hij ons touwtje graag aankomt pakken.
De kleine historische gracht in het centrum staat niet meer open voor scheepsverkeer. In plaats daarvan drijven houten blikvangers tussen bruggen die nooit meer open gaan voor de vrachtvaart.
Op een stadsfeest in Papenburg komen wij nogmaals het post- en passagierschip Prins Heinrich tegen. Door een bemanningslid krijgen wij een rondleiding door het schip dat al 1909 op de Meyer Werft in Papenburg werd gebouwd. Het schip heeft twee stoommachines, eentje per schroef, die beide op dieselolie worden gestokt. Oorspronkelijk is het 37 m lange geklonken casco gebouwd om passagiere en post van Emden naar Borkum te varen als veerboot. Indrukwekkend de geschiedenis van het stoomboot, dat nu weer volledig gerestaureerd op de Eems vaart.
Na een koffie en een stukje taart wandelen wij terug naar de Antilope.
De volgende dag strijken wij de mast van de Antilope en zetten onze reis met de golf van het opkomende water voort richting Dortmund-Eems-Kanaal.
