Iets beters dan de dood kun je overall wel vinden!
14.09.2022Er waren eens een oude ezel, een oude hond, een oude kat en een oude haan. De ezel was te oud om dienst te doen bij de molenaar waar hij jarenlang heeft gewerkt. De hond was te oud om nog te jagen voor zijn heer. De kat was te oud om nog muizen te vangen op de boerderij waar zij woonde en de haan was te oud om nog eens fatsoenlijk te kraaien in de vroege ochtend.
Zo dacht de ezel 'Ik ga naar Bremen en wordt muzikant'. Hij kwam de hond tegen en de kat. Allebei werden van thuis weg gestuurd en wisten niet wat ze moesten doen. Ten slotte ontmoetten ze de haan, die alleen maar nog geslacht zou worden. 'Hoi meneer haan' zei de ezel' als je je zo ellendig voelt, ga met ons mee naar Bremen. Wij kunnen zingen en worden muzikanten. Iets beters dan de dood, kun je wel overall vinden!'
En zo liep de ezel met en hond op zijn rug, die een kat op zijn rug had die een haan op haar rug had richting Bremen om stadsmuzikanten te worden. Ook al klonk het scheef en schuin wat zij zangen. Zij vertrouwden dat zij een goed guldentje konden verdienen, omdat de Bremers aardige mensen waren...
Zo gaat het volksverhaal van de Bremer Stadsmuzikanten. Het grappige is dat de vier dieren, die op hun reis nog rovers tegen kwamen die ze met succes hebben weggedreven, Bremen nooit hebben bereikt. Toch is het verhaal zo bekend geworden dat er in de 50er jaren van de vorige eeuw een bronzen beeld van de vier vrienden bij het oude stadhuis van Bremen is geplaatst.
En als je niet veel tijd hebt, maar Bremen en de Europa-Marina de plek van bemanningswissel is, dan doe je minstens een kleine koffie bij de vier dieren en struin je door de geheime hoofdstraat van de stad die na WO II helemaal gerestaureerd is en weer in authentieke pracht straalt. De detailleringen in het opgaande gevelmetselwerk zijn indrukwekkend. De verwerking van de oude ornamenten, waarschijnlijk van Bremer Zandsteen in de gevels zijn getuigen van de oude glorie van deze stad.
Bremer Zandsteen heet trouwens alleen Bremer Zandsteen omdat deze via de waterwegen hier in Bremen gehandeld werd. Vanuit hier werd de steen in de middeleeuwen door verkocht naar andere middeleeuwse bouwprojecten, zoals naar de Domtoren in Utrecht.
