Het Havelkanaal verbindt de Havel met de Havel

09.10.2022

Het Havelkanaal, vaarwater dat ik niet wou varen koos voor ons. Eigenlijk wou ik er niet op. Een kanaal puur voor de beroepsvaart. Geen bezienswaardigheden, geen tuinen... Alweer bos... En al wekenlang schrijf ik daarover dat de herfst eindelijk zal doorzetten en nog steeds zijn de bomen langs het water zo groen als in de zomer... Wat een lange herfst...

Het Havelkanaal biedt niet veel bijzonderheden. Een paar bruggen, een sluis van beton, een snelweg daaroverheen en een grote bocht. Pas als ik induik in de geschiedenis van dit vaarwater geef ik het wat meer attentie. 

Dit kanaal is pas in 1960 gebouwd. Het heet Havelkanaal om de Havel met de Havel te verbinden. Dit niet heel slim... Maar als ik op de kaart kijkt en zie, waar de grens tussen Berlijn en de voormalige DDR verliep dan weet ik, waarom het kanaal nodig was... Hier hoefde de beroepsvaart toentertijd niet door West-Berlijn te schipperen, maar kon er eenvoudig omheen. Ik wist niet dat er zo jonge kanalen bestaan. Was ik tot nu toe bijna exclusief onderweg op vaarwateren met een leeftijd van minstens 100 jaar. 

Wij moeten ergens slapen en ik bel de Marina in Brieselang:

"Hebben jullie een plek voor een sportvaartuig van 22 meter?" vraag ik.

Ik kan de meneer aan de lijn horen denken. "Jullie zijn het schip uit de krant! Ja, natuurlijk heb ik een plek! De steiger is maar 12 m lang! Maar dat doet er niet toe. Het past wel."

Ik zie daar ook niet zo een probleem. Desnoods kan de anker nog gebruikt worden. 

Met een glimlach pakt hij ons touwtje aan. Morgen nog twee uurtjes varen en dan zijn wij weer in Ketzin.