Havel-Oder-Waterweg

02.10.2022

Wij zijn onderweg op de Havel-Oder-Waterweg. Zoals de naam het al laat vermoeden, verbindt dit kanaal de Havel met de Oder, de rivier aan de oostelijke grens van Duitsland met Polen. De geschiedenis van dit kanaal gaat terug tot in de 18^de eeuw. Met ons huidig begrijp van economie is dit vaarwater globaal pas sinds 1934 te bevaren.

Ook al is hier eerder vracht gevaren op deze waterwegen, de beginselen van de vrachtvaart waren feitelijk toegewijd aan de bouw van de stad Berlijn. Hout, dakpannen en bakstenen kwamen vanuit hier en gingen de stad binnen. Zonder motor was het waarschijnlijk een vierdaagse tocht.

Wij gaan een zacht heuvellandschap in. De bossen worden dichter. De eerste bomen zijn al geel. Na het natte weer van gister komt vandaag de zon weer naar buiten. Deels zijn de kanaaldelen oud. Op enkele kilometers is het een kanaal vernieuwd. Het is een kanaal, zoals de anderen die ik op deze reis heb gezien. De bemanning, de klare herfstlucht en de warme thee maken het verschil. 

Zo echt weet ik niet wat ik van dit vaarwater moet verwachten. Op het Mittellandkanaal wist ik dat ik langs Wolfsburg, Hannover en Magdeburg kwam. Hier varen wij door het Barnimer Land dat ik helemaal niet ken. Zo voelt dit stukje langer aan, dan verwacht en maken wij ook hier weer verbazende momenten mee.

De sluis in Lehnitz neemt ons mee, 6 m omhoog. Voor de nacht moeten wij nog een plekje vinden langs het kanaal. Jachthavens zijn hier zeldzaam. Meeren zijn er überhaupt niet. Omdat het kanaal zo hoog ligt in de heuvels, zijn er nauwelijks dorpjes naast dit kunstmatig gemaakt vaarwater. 

Te kleiner de dichtheid van de bevolking, te groter de sociale warmte onder de mensen. Dat mogen wij hier ervaren. Vrijwel de enige marina halverwege van het kanaal heeft geen plek voor ons. De haven is vol met jachten. Het kanaal is smal. Maar er ligt een schuit, Carla, vastgelopen aan de wal. De meneer belt even voor ons in het dorp dat wij niet kunnen zien tussen de dichte bomen. Binnen vijf minuten belt hij terug. Wij mogen afmeren langszij bij Carla. Hij komt straks even langs...

Als het donker is schijnt een stormlicht binnen. Ik ga naar buiten. De havenmeester van de marina was even met zijn bootje ergens en wil ons nog een goede avond wensen. Uiteraard mogen wij morgen ochtend bij hem tanken, diesel en water. Zijn slangen zijn niet lang, maar wij verzinnen wel iets... En dan bestellen wij nog even warme broodjes voor het ontbijt.

Heerlijk. Midden in niemandsland zijn wij top verzorgt!

Met een leuk haven maneuver zijn wij vanochtend het havenbioscoop. Achteruit in de achterspring varen... Ik ben altijd blij als het lukt wat ik heb verzonnen. Zeker als ik veel publiek heb...

Wij varen vandaag een derde van de Havel-Oder-Waterweg en komen hier later in Oktober nogmaals terug.