Een opgeblazen gevoel...
13.08.2023Wij doen een dagje Terschelling. De Antilope verhalen, laagtij afwachten, vanuit de duin bij de vuurtoren naar het dorp en de groene strand kijken, water tanken, boodschappen doen, een lekker lunch in het dorpje...
De spetterregen in de ochtend valt een beetje tegen, vooral als mij tijdens het verhaalmanoeuvre even een opgeblazen gevoel overkomt. Ergens moet mijn reddingvest nat zijn geworden. In een winkeltje zie ik later een historische foto van een man van de historische reddingmaatschapij. Hij moet altijd een opgeblazen gevoel hebben gehad...
Gelukkig heeft mijn bemanning veel humor en maakt de kleine regen in de ochtend verder niet zo veel uit.
De dag in Terschelling West is zo om. Met de lunch genieten wij nog lekker van vis en chips. Rond 16:00u gaat onze reis door. Het waait stevig. Een mooie windkracht van 6 Bft vanuit het zuidwesten. Het water komt al 2 uur lang op. Dat betekend dat wij op weg naar het Terschellinger Wad wind en stroom mee hebben.
Vóór mij zie ik nog twee kleinere platbodemjachten het Wantij opgaan - dan wel alleen op de fok. Zij maken aardig snelheid. Mijn oorspronkelijke planning ga ik hierop aanpassen. Ook al zeilen wij voor de wind, wij zijn zamen als bemanning nog niet klaar voor experimenten. Alleen de fok dan maar. Geprobeerd heb ik het eigenlijk ook nog nooit, de Antilope alleen op de fok te zeilen. Bovendien hoeven wij vandaag niet zo ver. Het zijn slechts 13 mijl die wij moeten zeilen tot op het Oosterom.
Het is droog en warm. Hoewel er geen zon staat, brand onze huid van het zout en de zon van de laatste twee dagen. Met een gemoedelijke snelheid van 4-5 knopen zeilen wij in de avond. De snelheid en de geluiden van onze omgeving zijn perfect voor het een en ander goed gesprek.
De kleuren van het water en de hemel zijn fantastisch. Een kleine regenboog laat zich zien. Om 20:00u liggen wij voor anker en blijven hier voor de nacht.